Neredesin ey adalet!

İlahi adaletin olmadığı bir yer var. Futbol sahası. Tanrı oraya karışmıyor. Oraya adaletini aksettirmiyor. Ve her nedendir bilemem, o futbol tanrısı asla ve asla Galatasaray’ın yanında yer almıyor.

Özellikle de Fenerbahçe karşısında. 90 dakika boyunca futbol oynayan taraf Galatasaray. 90 dakika boyunca rakip kaleyi abluka altına alan Galatasaray. 90 dakika boyunca rakibini sürklase eden Galatasaray. 90 dakika boyunca galibiyeti hak eden Galatasaray.

Ama kazanan Fenerbahçe. Üstelik ilk kez de değil. Fenerbahçe kazanmayı hak ettiği her seferinde kazanıyor. Hatta fark atıyor.

Galatasaray kazanmayı hak etse de kazanamıyor! Neredesin ey adalet? Galatasaray’ın sayısız atağı, onu aşkın pozisyonu, beş yüzde yüzde yüzlük pozisyonu var. Buna karşın serbest vuruştan kazandığı tek golü.

Fenerbahçe’nin 1,5 atağı var. Buna karşın iki golü. 11 kişi ile savunan ve buna rağmen kalesinde pozisyon üstüne pozisyon gören Fenerbahçe. 10 kişi ile saldıran ve kalesinde pozisyon bile görmeden iki gol yiyen Galatasaray. Tabii aslında her şey bu kadar basit değil.

Galatasaray, Fenerbahçe’nin oyunu yavaşlatma tuzağına düştü. Tüm akınları pozisyonla sonuçlansa bile yavaştı. Topu hızlandıramadı Galatasaray. Fenerbahçe ise iki kez topu hızlandırdı maç boyunca ve ikisi de gol oldu.

Ve aslında maç iki takım arasında oynanmadı. Galatasaray ile Volkan arasındaydı karşılaşma. Galatasaray, Fenerbahçe’yi ezdi geçti. Volkan’ı geçemedi. Fenerbahçe ise sürklase olduğu maçı çok rahat geçti. Dedim ya futbol tanrısı Galatasaray’ı sevmiyor. Ama Futbol Federasyonu da Galatasaray’ı sevmiyor. Şampiyonluğu elinden alıp Süper Final’i verdiler. Koskoca bir sezonu 6 maça indirdiler. Yine şampiyon oluruz gibime geliyor. Ama hem federasyon hem futbolun tanrısına rağmen. Hakem Fırat Aydınus’a gelince. Cüneyt Çakır, Avrupa’nın en önemli maçını yönetiyor. “Ben neden yönetemiyorum bu maçları” diye kendine soracağına, otursun bu maçı bir izlesin kayıttan.